در یک زمان، هدف نهایی برای تعمیر پمپ، برگرداندن آن به استاندارد سازندگان اصلی دستگاه (OEM) بود. ترکیب این موضوع با استراتژی (راهبرد) متحد تعمیر پمپ، گرایش به تعویض قطعه خراب شده را ایجاب و برگرداندن پمپ را با سرعت برای بهره برداری ممکن میسازد ولی اگر برای ما محرز شود که طراحی شایع توانایی برآورد کردن همه مطالبات مختلف سیستم را ندارد، تعمیر ساده کافی نیست و بهسازی لازم است. در اینصورت، زمان لازم را باید تخصیص داد و برنامه ریزی کرد اگر هم اکنون خرابی رخ داده است و محصول جابجا نمیشود، ممکن است لازم باشد تا بهسازی را به زمانی در آینده موکول کرده و تعمیر موقتی را فورا انجام داد. بیشتر شرکت های خوش فکر با این راهبرد عمل میکنند که هر حادثه از کار افتادگی پمپ یک فرصت برای بهسازی آن به سطح بالاتری از اعتمادپذیری است. با این فکر راهبرد اعتمادپذیری پمپ شامل پایش پیوسته تجهیزات، ظهور مشکلات توسعه یافته، تشخیص عیب عمیق و عمل تصحیح میباشد.
برای هدایت بهسازی موثر هر پمپ لازم است تا مطمئن باشیم که همه اطلاعات مورد نیاز برای پرسنل مورد بحث در دسترس است. اینها شامل:
- دسترسی به همه یادداشت های تعمیرات پیشین
- راهنمای نصب، بهره برداری و تعمیر و نگهداری همراه برگه اطلاعاتی، فهرست مواد، منحنی پمپ و نقشه قطعات
- فهرست مواد سیل مکانیکی و نقشه نصب
- همه انطباقات تعمیراتی لازم تلرانسها
- دانش عملی طراحی پمپ
- دستگاه ها و فنون بازرسی اجزا
- فنون معتبر تعمیراتی
- مهارت های عملی ماشین کاری
- دسترسی به وسیله تعمیراتی مجهز با ماشین کاری مرغوب و دستگاه بالانس
- معیار محرز شده پذیرش
ملاحظات اقتصادی
مهم است تا بخاطر بسپاریم که قبل از اینکه تعمیرات بر روی اجزای پمپ انجام گیرد، مواد ساختمانی را باید بدقت و بوسیله آزمون های مناسب تعیین کرد. مقتضی است تا به مزیت اقتصادی تعمیر نیز توجه کنیم. پمپ های کوچکتر و متوسط ANSI با درجه بالایی از قابلیت جایگزینی طراحی شده و به وفور تولید میشوند. در نتیجه از نظر هزینه ای موثرتر است تا یک پمپ کامل را بجای ترکیب پروانه، پوسته و درپوش پشتی جاگزین کنیم. هم قطعات انفرادی و هم پمپ های کامل، نسبتا سریع در دسترس میباشند. از نظر هزینه ای موثرتر است تا بجای تعمییر قطعات آنها را جایگزین کنیم، مگر انتهاهای آبده (در معرض مایع) که ساخته شده از آلیاژ ها بیگانه تر میباشند.
واضح است که چون درحالت پمپ های غیر فلزی، اجزا را عموما نمیتوان تعمیر کرد، باید آنها را جایگزین نمود. عموما پمپ های API برای تعمیر اقتصادی ترند تا تعویض (جایگزینی ) معمولا این دستگاه ها برای وظایف سخت و کاربردهای خطرناک در پالایشگاه های دیگر صنایع پتروشیمی نصب میشوند. در نتیجه آنها با دوام تر و گرانتر میباشند. غالبا فاصله زمانی تحویل آنها درازتر و قطعات آنها نسبت به قطعات پمپANSI معادل گرانترند. خصوصا اگر این قطعات پوسته و پروانه باشند. این موضوع اغوا میکند که بجای سازندگان اصلی دستگاه (OEM)، آنها را از تهیه کنندگان بازار ثانویه تهیه کنیم.
بهرحال باید توجه کنیم که قطعات اصلی پمپ سانتریفوژ (یعنی پوسته، پروانه و در پوش پشتی) از طریق نمونه هایی با طراحی های دقیق هیدرولیکی ریخته گری شده و طبیعتی اختصاصی دارند. همچنین این قطعات، عملکرد هیدرولیکی پمپ را تهیه و تدارک میبینند. درحالیکه میتوان این قطعاات را با قیمت های تا اندازه ای کمتر از قیمت سازندگان اصلی دستگاه از تهیه کنندگان بازار ثانوی خرید، اما این صرفه جویی بی ارزش است اگر پمپ نتواند عملکرد هیدرولیکی انتظاری اش را برآرده کند. فقط سازندگان اصلی دستگاه (OEM) میتواند در این قبال مسئول باشند.
یک چالش اضافی از جنبه مالی، توانایی قانع کردن مدیریت ارشد به هزینه اضافی است که گهگاهی برای دسترسی به اعتمادپذیری، سودمندی های کمیت پذیر دارد. چون اغلب مدیران ارشد، همیشه از نکات فنی مورد بحث در تعمیرات پمپ و عواقب آن اگاه نیستند، پرسنل تعمیر و نگهداری برای تبدیل نکات فنی و سودمندی های مالی مسول میباشند. توانایی یک خرابی پیشگیری شده به ذخیره کردن دلارها (منافع مالی) بسیار مهم است. مهمترین مقداری که باید از آن آگاهی یافت، هزینه زمان بیکاری برای دستگاه (یاسیستم) میباشد. این شامل فقدان درآمد ناشی از عدم فروش محصول تولیدی و فقدان سودمندی پرسنل مورد بحث میشود. چون غالبا این مقدارده ها هزار دلار بر ساعت فقدان تولید است، یک عامل حیاتی در تصمیمگیری اقتصادی است.
1 دیدگاه